Kendimi iyi hissettiğim zamanlarda ay,güneş,çiçek,dünya bir an gözüme çok mükemmel ve yaratıcı gözüküyor. Her şeye çok sevecen bir şekilde bakıyorum, her gün düşündüğüm biz bu dünya neden varız düşüncesi bir an yok oluyor, saçımın savruluşundan bile zevk alıyorum. Ama kendimi iyi hissetmediğim zamanlar ki bu zamanlara sebep olan şeyin hiç bir zaman ne olduğunu anlayamıyorum. Mutsuz,somurtkan,çelimsiz,çaresiz hissediyorum hiç bir şeyin güzel olamayacağını düşünüyorum hiç bir şeyin değişmeyeceğini düşünüyorum, böyle bir durumun hoş bir yanının olmadığı bir gerçek; ama bu iki zaman arasındaki çatışma benim hayata bağlılığımı artırıyor...

Popüler Yayınlar

Dediği gibi...

Yazı , edebiyat, sinema vs gibi entelektüel uğraşlarla uğraştığım günden beri kendimle ve arkadaşlarımla konuştuğumda hep kendi olmak konusu...