Çayın dumanı
Tozun dumanı
Tütünün dumanı
Birleşmiş düşüncelerle
Belki kızını
Belki sevdiğini
Belki de vatanını
Düşünüyor hasretle...

Beni yok eden sensizlik değil senden bir an vazgeçmem ve usanmadan arkasından tekrar seni istemem...

Hayatın güzelliklerinden biride rüzgarda pencereden gelen ıslık sesi; insanı derin düşüncelere daldıran,çocukluğuna götüren,sevdiğini hatırlatan,annesini özleten,köyünü özleten bir ses. Bir ses bile insana bu kadar duyguyu yaşatıyor. Hayatı güzelliği herhal...

Kendimi iyi hissettiğim zamanlarda ay,güneş,çiçek,dünya bir an gözüme çok mükemmel ve yaratıcı gözüküyor. Her şeye çok sevecen bir şekilde bakıyorum, her gün düşündüğüm biz bu dünya neden varız düşüncesi bir an yok oluyor, saçımın savruluşundan bile zevk alıyorum. Ama kendimi iyi hissetmediğim zamanlar ki bu zamanlara sebep olan şeyin hiç bir zaman ne olduğunu anlayamıyorum. Mutsuz,somurtkan,çelimsiz,çaresiz hissediyorum hiç bir şeyin güzel olamayacağını düşünüyorum hiç bir şeyin değişmeyeceğini düşünüyorum, böyle bir durumun hoş bir yanının olmadığı bir gerçek; ama bu iki zaman arasındaki çatışma benim hayata bağlılığımı artırıyor...

Aslında her zaman nefret ettiğimiz bazı şeyler iyi olabiliyor mesela sıkılmak; günde en çok yaptığımız şey sıkılma ve biz bundan daima şikayetçiyiz, bugün düşünürken aklıma geldi. Ya tanrı bize bunu bir güzellik diye vermişse, her zaman aynı şeyleri yapmamızı istemiyorsa, mesela en iyi dediğimiz şeyleri yaparken de bir saatten sonra sıkılıyoruz düşünsenize hiç sıkılmıyoruz ve her zaman aynı şeyleri yaparak hayatımızı devam ettiriyoruz. Ne kadar sıkıcı değil mi, bence bazı şeylere iyi bir gözle bakarsak gerçekten göreceğimiz  çok güzel şeyler olacaktır...